-
1 malīgnē
malīgnē adv. with comp. [malignus], ill-naturedly, spitefully, enviously, malignantly: loqui, L.: Detrectare, O.: malignius habitum esse sermonem, Cu.— Stingily, grudgingly: ager plebi divisus, L.: laudare, H.: non mihi tam fuit m<*> ligne, I was not so badly off, Ct. -
2 amare
amarius, amarissime ADVwith bitterness, acidly, spitefully, bitterly -
3 amariter
with bitterness, acidly, spitefully, bitterly -
4 amarum
Iwith bitterness, acidly, spitefully, bitterlyIIbitterness; unpleasantness; (often pl.) -
5 invidendus
1.in-vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2, v. a.I.Lit.A.In gen., i. q. baskainein (fascinare), to look askance at, to look maliciously or spitefully at, to cast an evil eye upon (only anteclass.).—With acc.: ut est in Menalippo: quisnam florem liberūm invidit meūm? Male Latine videtur; sed praeclare Attius; ut enim videre, sic invidere florem rectius, quam flori. Nos consuetudine prohibemur;B.poëta jus suum tenuit et dixit audacius,
Cic. Tusc. 3, 9, 20.— Absol.:ne quis malus invidere possit,
produce misfortune by his evil eye, Cat. 5, 12 sq. —Trop., to be prejudiced against one, to be influenced by prejudice:II.semper dignitatis iniquus judex est, qui aut invidet aut favet,
Cic. Planc. 3, 7; cf.:cui nisi invidisset is, etc.,
id. Fam. 5, 21, 2.—Transf.A. (α).With dat. of the person or thing exciting the feeling:(β).malim mihi inimicos invidere quam inimicis me meis,
Plaut. Truc. 4, 2, 30:invident homines maxime paribus aut inferioribus,
Cic. de Or. 2, 52, 209; id. Ac. 2, 2, 7:probus invidet nemini,
id. Univ. 3:bonis,
Sall. C. 51, 38:invidet ipsa sibi,
Ov. F. 2, 591:Troasin,
id. H. 13, 137.— Pass. impers.:sibi ne invideatur,
Plaut. Bacch. 3, 6, 15:illi, quibus invidetur,
id. Truc. 4, 2, 32:invidia dicitur... etiam in eo cui invidetur,
Cic. Tusc. 4, 7, 16:si is cui invidetur, et invidet,
Sen. Ep. 84, 11. — Of the thing:eorum commodis,
Plaut. Most. 1, 3, 149:honori,
Verg. A. 5, 541; Cic. Agr. 2 fin.:virtuti,
id. Balb. 6, 15; id. de Or. 2, 51, 208:virtuti vestrae,
Sall. C. 58, 21:omnia tunc quibus invideas si lividulus sis,
Juv. 11, 110.—Alicui in aliqua re:(γ).in qua (purpura) tibi invideo, quod, etc.,
Cic. Fl. 29, 70:in hoc Crasso,
id. de Or. 2, 56, 228.—Alicui with gen. of the thing ( poet.):(δ).neque ille Sepositi ciceris nec longae invidit avenae,
Hor. S. 2, 6, 84.—Alicui aliqua re:(ε).non inviderunt laude sua mulieribus viri Romani,
Liv. 2, 40, 11:nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2; so with abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22; id. Germ. 33:nec invidebo vobis hac arte,
Sen. Q. N. 4 praef. §7: qua (ratione) nulli mortalium invideo,
id. de Vit. Beat. 24, 6; cf.:si anticum sermonem nostro comparemus, paene jam quidquid loquimur figura est, ut hac re invidere, non ut omnes veteres et Cicero praecipue, hanc rem,
Quint. 9, 3, 11. —With ob: ob secundas res malorum hominum, Sen. de Ira, 1, 16, 5. —(ζ).Absol.:(η).qui invident, eorum, etc.,
of envious men, Plaut. Most. 1, 3, 149; Cic. Tusc. 4, 8, 17:qui invidet minor est,
Plin. Ep. 6, 17, 4; Cic. Brut. 50, 188:non equidem invideo,
Verg. E. 1, 11; Ov. Tr. 1, 1, 1; id. P. 1, 8, 8:invidit Clytie,
id. M. 4, 234.—Alicui aliquid (mostly post-class.; not in Cic.; cf.(θ).Krebs, Antibarb. p. 624 sq.): fama fuit Monuni Dardanorum principis filiam pacto fratri eum invidisse,
Liv. 44, 30, 4 Weissenb.:sibi laudem,
Curt. 9, 4, 21:nobis caeli te regia, Caesar, invidet,
Verg. G. 1, 504:mihi senectus invidet imperium,
id. A. 8, 509; cf.:Liber pampineas invidit collibus umbras,
i. e. deprives of, id. E. 7, 58 Forbig. ad loc.; cf. D. infra; Ov. F. 4, 86:homini misero medicinam,
Petr. 129:sibi voluptatem,
Spart. Hadr. 20 init.; Val. Max. 4, 3, ext. 1. —Alicui with object-clause:(ι).invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast,
Plaut. Truc. 4, 2, 31:nullus est cui non invideant rem secundam optingere,
id. Bacch. 3, 6, 14.—Aliquid alone, to envy the possession of, envy one on account of:B.oro vos id mihi dare quod multi invideant, plures concupiscant,
Nep. Thras. 4, 2:nam quis invideat mala,
Sen. Herc. Oet. 36; cf.: haec qui gaudent, gaudeant perpetuo suo bono;qui invident, etc.,
Plaut. Most. 1, 3, 49. — Pass.: ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor? (for cur mihi invidetur) am I envied? Hor. A. P. 56.— Impers.:invidetur enim commodis hominum ipsorum,
Cic. de Or. 2, 51:non dixi invidiam, quae tum est, cum invidetur,
id. Tusc. 3, 9, 20.— Hence, P. a., invĭdendus, a, um, enviable:aula,
Hor. C. 2, 10, 7:postis,
id. ib. 3, 1, 45; Sen. Const. Sap. 13, 3. —To be loath, be unwilling; with a foll. inf. ( poet.):C.invidens deduci triumpho,
Hor. C. 1, 37, 30. —With abl.: invidere igne rogi miseris, to grudge, i. e. not grant a burning and burial, Luc. 7, 798.—With inf.:his te quoque jungere, Caesar, Invideo,
am not willing, Luc. 2, 550.—To emulate, aspire to rival:D.Caesar et se illius gloriae invidere, et illum suae invidisse dixit,
Val. Max. 5, 1, 10.—To hinder, prevent; to refuse, deny:1.plurima, quae invideant pure apparere tibi rem,
Hor. S. 1, 2, 100:invidisse deos, ut Conjugium optatum viderem,
Verg. A. 11, 269; cf.:tene invidit fortuna mihi, ne, etc.,
id. ib. 11, 43:Cereri totum natura concessit, oleum ac vinum non invidit tautum,
Plin. 15, 2, 3, § 8:nobis invidit inutile ferrum,
Ov. P. 2, 8, 59: nec famam invidit Apollo, Sil. 4, 400.—With dat. and abl.:tibi laude, nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2.— With abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22:exemplo,
id. ib. 15, 63:spectaculo proelii,
id. G. 33:bona morte,
Plin. Ep. 2, 20, 8.—Hence,invĭdens, entis, P. a., envious:2.nocere invidenti,
Cic. Tusc. 4, 8, 17; Hor. C. 1, 37, 30; Vell. 2, 73, 1:sive apud cupidos sive apud invidentes dicendum habuerit orator,
Tac. Dial. 31 med. —invīsus, a, um, P. a.a. (α).Of persons, animals, etc.:(β).persona lutulenta, impura, invisa,
Cic. Rosc. Com. 7, 20:Cato,
id. Dom. 25, 65:suspectos alios invisosque efficere,
Liv. 41, 24, 18:me invisum meo patri esse intellego,
Plaut. Merc. 1, 1, 79:invisos nos esse illos,
Ter. Hec. 3, 1, 48:deo,
Cic. N. D. 2, 66, 167:caelestibus,
Verg. A. 1, 387:divis,
id. ib. 2, 647:Minervae,
id. G. 4, 246; Ov. Am. 2, 6, 34:dominae deae,
id. ib. 3, 13, 18:infamem invisumque plebei Claudium facere,
Liv. 27, 20, 11:ne invisi apud incolas forent, caverunt,
Just. 36, 2, 15; Quint. 3, 7, 19; 5, 13, 38:(Helena) abdiderat sese atque aris invisa sedebat,
Verg. A. 2, 574 Forbig. ed. 4 ad loc.; cf.:Tyndaridis facies invisa,
id. ib. 2, 601. — Comp.:quo quis versutior et callidior est, hoc invisior et suspectior,
Cic. Off. 2, 9.— Sup.:ipsi invisissimus fuerat,
Plin. Ep. 2, 20.—Of inanim. and abstr. things:b.cupressus,
Hor. C. 2, 14, 23:negotia,
id. Ep. 1, 14, 17:dis inmortalibus oratio nostra,
Cic. de Imp. Pomp. 16, 47:regna dis invisa,
Verg. A. 8, 245:Troja jacet Danais invisa puellis,
Ov. H. 1, 3:improbitas judici,
Quint. 6, 4, 15:potestatem invisam facere,
Liv. 3, 9, 10:nomen Romanum ad aliquem,
id. 24, 32, 2:omnia invisa efficere,
id. 42, 42, 5:lux,
Verg. A. 4, 631:facies,
id. ib. 9, 734:vita,
id. ib. 11, 177:lumina,
id. ib. 12, 62:aurum,
Prop. 3, 5, 3:locus,
Ov. P. 2, 8, 64:liberalitas,
Curt. 8, 8, 9:Macedonum nomen,
id. 10, 1, 4.—In act. sense = inimicus, hostile, malicious (rare and poet.):2.invisum quem tu tibi fingis,
Verg. A. 11, 364; cf.:quae tanta licentia ferri, Gentibus invisis Latium praebere cruorem,
Luc. 1, 9:invisa belli consulibus fugiens mandat decreta senatus,
id. 1, 488.in-vĭdĕo, false reading for non vidit, App. Mag. p. 391 Oud. -
6 invideo
1.in-vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2, v. a.I.Lit.A.In gen., i. q. baskainein (fascinare), to look askance at, to look maliciously or spitefully at, to cast an evil eye upon (only anteclass.).—With acc.: ut est in Menalippo: quisnam florem liberūm invidit meūm? Male Latine videtur; sed praeclare Attius; ut enim videre, sic invidere florem rectius, quam flori. Nos consuetudine prohibemur;B.poëta jus suum tenuit et dixit audacius,
Cic. Tusc. 3, 9, 20.— Absol.:ne quis malus invidere possit,
produce misfortune by his evil eye, Cat. 5, 12 sq. —Trop., to be prejudiced against one, to be influenced by prejudice:II.semper dignitatis iniquus judex est, qui aut invidet aut favet,
Cic. Planc. 3, 7; cf.:cui nisi invidisset is, etc.,
id. Fam. 5, 21, 2.—Transf.A. (α).With dat. of the person or thing exciting the feeling:(β).malim mihi inimicos invidere quam inimicis me meis,
Plaut. Truc. 4, 2, 30:invident homines maxime paribus aut inferioribus,
Cic. de Or. 2, 52, 209; id. Ac. 2, 2, 7:probus invidet nemini,
id. Univ. 3:bonis,
Sall. C. 51, 38:invidet ipsa sibi,
Ov. F. 2, 591:Troasin,
id. H. 13, 137.— Pass. impers.:sibi ne invideatur,
Plaut. Bacch. 3, 6, 15:illi, quibus invidetur,
id. Truc. 4, 2, 32:invidia dicitur... etiam in eo cui invidetur,
Cic. Tusc. 4, 7, 16:si is cui invidetur, et invidet,
Sen. Ep. 84, 11. — Of the thing:eorum commodis,
Plaut. Most. 1, 3, 149:honori,
Verg. A. 5, 541; Cic. Agr. 2 fin.:virtuti,
id. Balb. 6, 15; id. de Or. 2, 51, 208:virtuti vestrae,
Sall. C. 58, 21:omnia tunc quibus invideas si lividulus sis,
Juv. 11, 110.—Alicui in aliqua re:(γ).in qua (purpura) tibi invideo, quod, etc.,
Cic. Fl. 29, 70:in hoc Crasso,
id. de Or. 2, 56, 228.—Alicui with gen. of the thing ( poet.):(δ).neque ille Sepositi ciceris nec longae invidit avenae,
Hor. S. 2, 6, 84.—Alicui aliqua re:(ε).non inviderunt laude sua mulieribus viri Romani,
Liv. 2, 40, 11:nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2; so with abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22; id. Germ. 33:nec invidebo vobis hac arte,
Sen. Q. N. 4 praef. §7: qua (ratione) nulli mortalium invideo,
id. de Vit. Beat. 24, 6; cf.:si anticum sermonem nostro comparemus, paene jam quidquid loquimur figura est, ut hac re invidere, non ut omnes veteres et Cicero praecipue, hanc rem,
Quint. 9, 3, 11. —With ob: ob secundas res malorum hominum, Sen. de Ira, 1, 16, 5. —(ζ).Absol.:(η).qui invident, eorum, etc.,
of envious men, Plaut. Most. 1, 3, 149; Cic. Tusc. 4, 8, 17:qui invidet minor est,
Plin. Ep. 6, 17, 4; Cic. Brut. 50, 188:non equidem invideo,
Verg. E. 1, 11; Ov. Tr. 1, 1, 1; id. P. 1, 8, 8:invidit Clytie,
id. M. 4, 234.—Alicui aliquid (mostly post-class.; not in Cic.; cf.(θ).Krebs, Antibarb. p. 624 sq.): fama fuit Monuni Dardanorum principis filiam pacto fratri eum invidisse,
Liv. 44, 30, 4 Weissenb.:sibi laudem,
Curt. 9, 4, 21:nobis caeli te regia, Caesar, invidet,
Verg. G. 1, 504:mihi senectus invidet imperium,
id. A. 8, 509; cf.:Liber pampineas invidit collibus umbras,
i. e. deprives of, id. E. 7, 58 Forbig. ad loc.; cf. D. infra; Ov. F. 4, 86:homini misero medicinam,
Petr. 129:sibi voluptatem,
Spart. Hadr. 20 init.; Val. Max. 4, 3, ext. 1. —Alicui with object-clause:(ι).invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast,
Plaut. Truc. 4, 2, 31:nullus est cui non invideant rem secundam optingere,
id. Bacch. 3, 6, 14.—Aliquid alone, to envy the possession of, envy one on account of:B.oro vos id mihi dare quod multi invideant, plures concupiscant,
Nep. Thras. 4, 2:nam quis invideat mala,
Sen. Herc. Oet. 36; cf.: haec qui gaudent, gaudeant perpetuo suo bono;qui invident, etc.,
Plaut. Most. 1, 3, 49. — Pass.: ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor? (for cur mihi invidetur) am I envied? Hor. A. P. 56.— Impers.:invidetur enim commodis hominum ipsorum,
Cic. de Or. 2, 51:non dixi invidiam, quae tum est, cum invidetur,
id. Tusc. 3, 9, 20.— Hence, P. a., invĭdendus, a, um, enviable:aula,
Hor. C. 2, 10, 7:postis,
id. ib. 3, 1, 45; Sen. Const. Sap. 13, 3. —To be loath, be unwilling; with a foll. inf. ( poet.):C.invidens deduci triumpho,
Hor. C. 1, 37, 30. —With abl.: invidere igne rogi miseris, to grudge, i. e. not grant a burning and burial, Luc. 7, 798.—With inf.:his te quoque jungere, Caesar, Invideo,
am not willing, Luc. 2, 550.—To emulate, aspire to rival:D.Caesar et se illius gloriae invidere, et illum suae invidisse dixit,
Val. Max. 5, 1, 10.—To hinder, prevent; to refuse, deny:1.plurima, quae invideant pure apparere tibi rem,
Hor. S. 1, 2, 100:invidisse deos, ut Conjugium optatum viderem,
Verg. A. 11, 269; cf.:tene invidit fortuna mihi, ne, etc.,
id. ib. 11, 43:Cereri totum natura concessit, oleum ac vinum non invidit tautum,
Plin. 15, 2, 3, § 8:nobis invidit inutile ferrum,
Ov. P. 2, 8, 59: nec famam invidit Apollo, Sil. 4, 400.—With dat. and abl.:tibi laude, nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2.— With abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22:exemplo,
id. ib. 15, 63:spectaculo proelii,
id. G. 33:bona morte,
Plin. Ep. 2, 20, 8.—Hence,invĭdens, entis, P. a., envious:2.nocere invidenti,
Cic. Tusc. 4, 8, 17; Hor. C. 1, 37, 30; Vell. 2, 73, 1:sive apud cupidos sive apud invidentes dicendum habuerit orator,
Tac. Dial. 31 med. —invīsus, a, um, P. a.a. (α).Of persons, animals, etc.:(β).persona lutulenta, impura, invisa,
Cic. Rosc. Com. 7, 20:Cato,
id. Dom. 25, 65:suspectos alios invisosque efficere,
Liv. 41, 24, 18:me invisum meo patri esse intellego,
Plaut. Merc. 1, 1, 79:invisos nos esse illos,
Ter. Hec. 3, 1, 48:deo,
Cic. N. D. 2, 66, 167:caelestibus,
Verg. A. 1, 387:divis,
id. ib. 2, 647:Minervae,
id. G. 4, 246; Ov. Am. 2, 6, 34:dominae deae,
id. ib. 3, 13, 18:infamem invisumque plebei Claudium facere,
Liv. 27, 20, 11:ne invisi apud incolas forent, caverunt,
Just. 36, 2, 15; Quint. 3, 7, 19; 5, 13, 38:(Helena) abdiderat sese atque aris invisa sedebat,
Verg. A. 2, 574 Forbig. ed. 4 ad loc.; cf.:Tyndaridis facies invisa,
id. ib. 2, 601. — Comp.:quo quis versutior et callidior est, hoc invisior et suspectior,
Cic. Off. 2, 9.— Sup.:ipsi invisissimus fuerat,
Plin. Ep. 2, 20.—Of inanim. and abstr. things:b.cupressus,
Hor. C. 2, 14, 23:negotia,
id. Ep. 1, 14, 17:dis inmortalibus oratio nostra,
Cic. de Imp. Pomp. 16, 47:regna dis invisa,
Verg. A. 8, 245:Troja jacet Danais invisa puellis,
Ov. H. 1, 3:improbitas judici,
Quint. 6, 4, 15:potestatem invisam facere,
Liv. 3, 9, 10:nomen Romanum ad aliquem,
id. 24, 32, 2:omnia invisa efficere,
id. 42, 42, 5:lux,
Verg. A. 4, 631:facies,
id. ib. 9, 734:vita,
id. ib. 11, 177:lumina,
id. ib. 12, 62:aurum,
Prop. 3, 5, 3:locus,
Ov. P. 2, 8, 64:liberalitas,
Curt. 8, 8, 9:Macedonum nomen,
id. 10, 1, 4.—In act. sense = inimicus, hostile, malicious (rare and poet.):2.invisum quem tu tibi fingis,
Verg. A. 11, 364; cf.:quae tanta licentia ferri, Gentibus invisis Latium praebere cruorem,
Luc. 1, 9:invisa belli consulibus fugiens mandat decreta senatus,
id. 1, 488.in-vĭdĕo, false reading for non vidit, App. Mag. p. 391 Oud. -
7 malignus
mălignus, a, um, adj. [for maligenus, malus, and gen-, root of gigno; cf. the opp. benignus], of an evil nature or disposition, ill-disposed, wicked, mischievous, malicious, spiteful, envious, malignant, malign ( poet. and post-Aug.; syn.: invidus, malevolus, parcus).I.In gen.:II.maligni caupones,
Hor. S. 1, 5, 4:magnaque numinibus vota exaudita malignis,
unkind, Juv. 10, 111.—Of inanim. and abstr. things: malignissima capita,
Sen. Vit. Beat. 18:litus,
Luc. 8, 565:portus,
id. 5, 651:leges,
Ov. M. 10, 329:votum,
Cat. 67, 5:verba,
Manil. 4, 573:mente malignā,
Cat. 68, 37:studia,
Ov. Tr. 4, 1, 101:vulgus,
Hor. C. 2, 16, 40:oculi,
Verg. A. 5, 654.—In partic.A.Stingy, niggardly:B.malignus, largus,
Plaut. Bacch. 3, 2, 17.—Of favors, Ter. Hec. 1, 2, 84: vagae ne parce malignus arenae ossibus particulam dare, Hor. C. 1, 28, 23.— Trop.:fama,
Ov. H. 16, 143:in laudandis dictionibus,
Quint. 2, 2, 6.—Transf.1.Barren, unfruitful:2.terra malignior ceteris,
Plin. Ep. 2, 17, 15:colles,
Verg. G. 2, 179.—Scanty, insufficient, dim, petty, small, narrow:1.ostium,
too narrow, Sen. Q. N. 3, 27:aditus,
Verg. A. 11, 525:ignis,
Mart. 10, 96, 7:lux,
Verg. A. 6, 270:conspecta est parva maligna Unda procul venā,
Luc. 9, 500:munus,
Plin. 7, 50, 51, § 167.—Hence, adv.: mălignē.In gen., ill-naturedly, spitefully, enviously, malignantly (not in Cic. or Cæs.):2.maledice ac maligne loqui,
Liv. 45, 39.— Comp.:malignius habitum esse sermonem,
Curt. 8, 1, 8.—In partic.a.Stingily, grudgingly:b.ager maligne plebi divisus,
Liv. 8, 12:famem exstinguere,
sparingly, Sen. Ep. 18, 9: non mihi fuit tam maligne, ut, etc., it has not gone so poorly with me that, etc., Cat. 10, 18:dispensare,
Sen. Ben. 6, 16, 7:laudare,
Hor. Ep. 2, 1, 209.— Comp.:dicis, malignius tecum egisse naturam,
Sen. Ep. 44, 1.—Little, scantily:terra eorum, quae seruntur, maligne admodum patiens,
a very little, Mel. 2, 2:apertus,
Sen. Ben. 6, 34, 3:virens,
Plin. 34, 11, 26, § 112.
См. также в других словарях:
spitefully — spiteful ► ADJECTIVE ▪ showing or caused by malice. DERIVATIVES spitefully adverb spitefulness noun … English terms dictionary
spitefully — adverb 1. in a maliciously spiteful manner pray for them that despitefully use us • Syn: ↑despitefully • Derived from adjective: ↑spiteful, ↑despiteful (for: ↑despitefully) … Useful english dictionary
Spitefully — Spiteful Spite ful, a. Filled with, or showing, spite; having a desire to vex, annoy, or injure; malignant; malicious; as, a spiteful person or act. Shak. {Spite ful*ly}, adv. {Spite ful*ness}, n. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
spitefully — adverb see spiteful … New Collegiate Dictionary
spitefully — See spiteful. * * * … Universalium
spitefully — adverb In a spiteful manner … Wiktionary
spitefully — adv. in a spiteful manner; maliciously, with intent to anger or annoy … English contemporary dictionary
spitefully — spite·ful·ly … English syllables
spitefully — See: spiteful … English dictionary
spiteful — spitefully, adv. spitefulness, n. /spuyt feuhl/, adj. full of spite or malice; showing spite; malicious; malevolent; venomous: a spiteful child. [1400 50; late ME; see SPITE, FUL] Syn. vengeful, mean, cruel, rancorous. SPITEFUL, REVENGEFUL,… … Universalium
spiteful — [[t]spa͟ɪtfʊl[/t]] ADJ GRADED Someone who is spiteful does cruel things to hurt people they dislike. He could be spiteful. ...a stream of spiteful telephone calls. Syn: malicious Derived words: spitefully ADV GRADED ADV with v We crept into our… … English dictionary